دیمن گالگوت: روح هر نویسنده ای را می توان هنگام خواندن کتابش دید - مجله سرگرمی

به گزارش هنرآنلاین، گالگوت 57 ساله در حالی جایزه معتبر بوکر موسوم به اسکار دنیای ادبیات را برد که پیش تر دو بار دیگر در 2003 با پزشک خوب و 2010 با اتاق عجیب نامزد این جایزه شده و در لیست نهایی نامزدها قرار گرفته بود. او در قول داستان خانواده ای سفیدپوست در آفریقای جنوبی را روایت می نماید که نمی خواهد یا نمی تواند به عهد خود به یک خدمتکار سیاهپوست وفادار بماند. گالگوت اینجا از زمینه های خلق داستان و پسزمینه سینمایی آن سخن گفته است.

چه چیز شما را واداشت این داستان را در این دوره زمانی روایت کنید؟

این پرسشی سوزاننده در مرکز زندگی آفریقای جنوبی است: این زمین از آن کیست؟ آشکارا این موضوع به زمانی بازمی گردد که نخستین اروپایی ها پا به سرزمین ما گذاشتند. راستش را بخواهید برای خود من هم شگفت بود که این جنبه از داستان بر دیگر بخش های آن سایه افکنده است. هدف من این بود که گفتن ماجراها در دل یک خانواده سفیدپوست در آفریقای جنوبی جهت را برای روایت چهار بخش کتاب هموار کند. من همواره به پویایی روابط درون و بین اعضای خانواده علاقه داشته و دارم و به نظرم برنامه های روزانه بسیار بهتر از سیاست و زیبایی بهتر از ایدئولوژی است.

دشوارترین بخش کار در نوشتن قول چه بود؟

هیچ بخشی از داستان پرچالش تر از بخش های دیگر نبود. شما یک خانواده را در نقاط مختلف زمانی در گذر از چهار دهه می بینید و در میانه آنها رویدادهای متفاوت رخ می دهد. چالش واقعی برای من در نگارش داستان قول کوشش برای نگه داشتن توجه مخاطب بر اساس ساختار روایی بود. راه رسیدن به آن هم به نظرم زبان بود. می خواستم خواندن رمان یک تجربه لذت بخش و ساده و روان باشد و از این رو، یک زبان شاعرانه احتیاج داشتم. ضمن اینکه ساختار داستان می بایست شگفت انگیز و غافلگیرکننده باشد. سال ها پیش گفت وگویی از تام استوپارد خوانده بودم و هنگام نوشتن قول مدام حرف های او یادم می آمد. جایی که گفته بود باید برای خواننده کمین و تله بگذاری و نگذاری بفهمد قدم بعدی ات را چگونه برمی داری و کجا می گذاری. حتی در یک جمله هم نویسنده می تواند به شکلی پیش بینی ناپذیر آن را به خاتمه برساند. گرچه همه اینها به معنی معنادار نبودن روایت نیست و همه چیز باید سر جای خودش باشد.

در نوشتن داستان از کدام نویسنده ها بیشتر الگو و تاثیر می گیرید؟

اگر بخواهم نام ببرم که خیلی زیاد می گردد. روح هر نویسنده ای را می توان هنگام خواندن کتابش دید و احساس کرد. برای من مهم تر از همه ویلیام فاکنر است؛ چهره ای بزرگ از نخستین سال های آشنا شدن من با ادبیات داستانی. در سال های پس از آن هم پاتریک وایت، ویرجینیا وولف و ساموئل بکت شاید به همان مقدار بر من تاثیر گذاشتند.

کتاب محبوب شما که برنده یا نامزد بوکر شده باشد کدام است؟

برگزیدن فقط یک کتاب از بین انبوه برنده ها و نامزدها کاری است بسیار سخت اما اگر بخواهم یکی را نام ببرم، بی تردید چقدر دیر بود، چقدر دیر جیمز کلمن اسکاتلندی دستاوردی شگرف بود.

کتاب بعدی شما قرار است چه باشد؟

دارم روی یک مجموعه داستان کار می کنم. تا این لحظه و این روز، موضوع محوری همه آنها کسانی هستند که از خانه و کاشانه خود دور افتاده اند. هر چند از آنجا که خودم این روزها کمتر سفر می روم، شاید موضوع داستان ها هم عوض گردد.

sloblag.com: سلوبلاگ: سیستم مدیریت محتوای قدرتمند سلوبلاگ

virapars.ir: ویراپارس: سئو، طراحی سایت، بهینه سازی وب سایت، طراحی پرتال، طراحی قالب وردپرس

dorezamin.com: دور زمین: بانک سفر و گردشگری